١٦ آذر: قوت و ضعف

١٦ آذر: قوت و ضعف
شادی آبان، اصفهان
جنبش دانشجویی امسال با بالا بردن پرچم آزادیخواهی و برابری طلبی به خوبی خواسته های مردم را نمایندگی کرد. پلاکارد ها و شعارها نشان از به چپ چرخیدن این جنبش و عمیق تر شدن خواسته های معترضین رژیم اسلامی را داشت. جنبش دانشجویی امسال با خواسته های رادیکال و چپ به استقبال 16 آذررفت . این اعتراضات به ج.ا ، تا امروز 19 آذر با اعتراض دانشجویان پلی تکنیک تهران ادامه داشته است . 16 آذر بهانه ای بود برای اتحاد دانشجویان و جلب توجه مردم به این اعتراضات
نقش حزب کمونیست کارگری و سازمان جوانان کمونیست و فعالیت های اعضایش برای یک 16 آذر سرخ را نمی توان نادیده گرفت . اتفاقات اخیر و شعارها و اعتراضات مردم ،چه کارگر چه دانشجو و چه زنان ، به خوبی تلاش اعضای حزب در داخل و خارج در ایجاد اتحاد بین این جنبش ها و رهبری اعتراضات شان را نشان داد
این حرکت دانشجویان علاوه بر نقاط قوت ، نقاط ضعفی هم داشت که شاید مهمترینش به دست نگرفتن تریبون از طرف دانشجویان رادیکال و چپ بود و در عوض تحکیم وحدت و اجمن اسلامی ها این تریبون را در اختیار داشتند و سعی کردند که فضا را به نفع خود تغییر دهند و همینطور محدود شدن این اعتراضات به داخل دانشگاه ، که باعث عدم حضور مردم در این مراسم شد. به خیابان کشیده شدن این حرکت ها و حمایت کارگران و زنان در سطحی گسترده یک عامل مهم در هر چه سریعتر سرنگون شدن ج.ا است. این جای خالی فعالین چپ در پشت تریبون ها باید در 16 آذر ها و در 8 مارس های بعدی و در اعتراضات دیگر پر شود. این احزاب و گروه های دست راستی و وابسته به رژیم اسلامی در واقع بند نافشان به جمهوری اسلامی بسته است و در سایه اختناق جمهوری اسلامی میتوانند به بقای خود ادامه دهند و نماینده ی خواست های مردم نیستند. مردم نمایندگان خود را در روز دانشجو ، در روز جهانی کودک ، در اول مه و ... با شعارهای و بیانیه ها اعلام کردند ، این نماینده جز چپ و سوسیالیسم و حزب کمونیست کارگری نیست. گسترده باد جنبش اعتراضی، زنده باد آزادی و برابری