حس تهوع!
الیا تابش
در حالیکه در سراسر دنیا زن و مرد، جوان و پیر مشتاقانه بازیهای المپیک را در رشته های مختلف پیگیری میکنند ، حال و هوای پر هیجان دیگری در میان بازیکنان و ورزشکاران شرکت کننده جریان دارد. از افتتاحیه و ورود تیمها به استادیوم تا همین حالا که مسابقات در جریان هستند. ورزشکاران بسیاری از همان بدو ورود گروههایشان شروع به عکس گرفتن و ثبت کردن این هیجان و تجربه برای خود کردند. اما برای شرکت کنندگان از ایران و زیر پرچم جمهوری اسلامی قضیه از اساس متفاوت است.
هر چند که در تمام دنیا ورزش در کنار سایر مقولات به مناسبات حاکم در نظام سرمایه داری وابسته هستند ، اما در جمهوری اسلامی این مسئله بسیار پررنگ با سیاست رژیم ارتجاعی حاکم گره خورده است. رژیمی که به عنوان سردمدار اسلام سیاسی در دنیا خطوط عقب مانده و ضد انسانی ای را پیش میبرد که انعکاس آن در ورزش همیشه جنجال بر انگیز بوده. تا آنجایی که به درون کشور و مسابقات و فعالیتهای ورزشی درداخل ایران بر میگردد ، هزار و یک فیلتر اخلاقی و عقیدتی سر راه ورزشکاران قرا دارد. از نحوه لباس پوشیدن تا اعتقادات مذهبی . و هر چه به درجات بالاتری بخواهید راه پیدا کنید گزینشهای سیاسی ، تایید و تبلیغ حکومت وخطوط منحطش و … بیشتر تعیین کننده میشوند. برای آنها که مدتهای زیادی است در ایران مشغول ورزش هستند این موارد به وضوح قابل لمس است و تنها کسی میتواند منکر این مسئله شود که خود ذینفع باشد. حالا همه این موارد را برای زنان ورزشکار ضرب در صد کنید.
رژیمی که ضد زن بودن و بی حقوقی زنان در آن برای همگان روشن است ، مسلما همه این سختگیریها و فشارها را در مورد زنان چند برابر اعمال میکند. به هر کسی امروز هر جای دنیا بگویید در کشوری زنان حق حضور در استادیومهای ورزشی ندارند خنده اش میگیرد! که تازه این مشکل تماشاگران است . هزاران محدودیت و سد که مقابل ورزشکاران زن قرار دارد به حدی پیش پا افتاده به نظر میرسند که برای ورزشکاران اروپا و غرب حتی غیر قابل باورند. یکی از این مشکلات مسئله لباس ورزشکاران است . مسئله ای که در دل آن جامعه و دیگر قسمتهایش زنان از ابتدای سر کار آمدن این حکومت با آن درگیرند و در حال مبارزه هستند. مبارزه ای که تعیین سرنوشت آن به حیات جمهوری اسلامی گره خورده و از این روست که همه جانبه سعی میکند به سرکوب و خفه کردن آن بپردازد. هر چند که بعد سی سال هنوز نتوانسته موفق شود. با زنان و دخترانی روبروست که سر کوتاه آمدن ندارند . در خیابان،محل کار، محل تحصیل ، جشنها و مراسمها و خلاصه هیچ جایی وجود ندارد که این درگیری هر روزه جریان نداشته باشد. به ورزش که میرسید بیشتر حس میکنید که این حجاب نه تنها توهین به شماست بلکه یک مزاحم دست و پا گیر اضافی وغیر قابل تحمل است. برای خود من که سالها تجربه اش کردم همیشه لبریز از حس تهوع است . همه میدانند که موقع تحرک و نرمش تعرق و درجه حرارت بدن چقدر بالا میرود . حال در هوای گرم این مسئله بیشتر میشود. حالا اضافه کنید لباس ( گونی اسلامی ) را هم به این مسئله. نه از نظر بهداشتی ، نه از نظر بازدهی ورزشی و نه اصلا از نظر هیچ منطقی برای بشر قرن 21 این پذیرفتنی نیست.
اما جمهوری اسلامی همانطور که در بالا هم اشاره کردم به عنوان سردمدار اسلام سیاسی نمیتواند حتی ذره ای از این مسئله عقب نشینی کند. علل الخصوص هنگامی که پای عرصه بین المللی به میان می آید و حجاب نماد و سمبل اسلامی سیاسی میبایست نمودی پررنگ داشته باشد. در اثر فشار آن مبارزه ای که گفتم در دل جامعه ایران و به صورت مشخص در میان زنان وجود دارد جمهوری اسلامی مجبور شده که به حضور زنان در عرصه های بین المللی رضایت بدهد ، هرچند محدود به رشته هایی خاص و با دو هزار سد و مانع و فشار و تهدید . از لباس مضحک ورزشکاران در مراسم افتتاحیه تا اینکه اجازه مصاحبه ندارند و … همین چند وقت پیش یک ورزشکار زن به خاطر پوشیدن دمپایی!! توبیخ شده بود.
در میان اینهمه بحث و کشاکشی که وجو دارد، در میان نوهین و تحقیر و تعرض هر روزه رژیم به زنان سر مسئله حجاب گزارشی هدفمند و رندانه در بی بی سی توجه هر کسی را جلب میکند. که گویا مشکل زنان با این مسئله حل شده و ورزشکاران هم نه تنها کنار آمده اند که حتی عادت کرده اند به این لباس!! گویی اگر حالا مثلا بخواهند بدون حجاب ورزش کنند نمیتوانند و …
یا در سایت دیگری خواندم که احمدی نژاد تمام تلاشش را در ابتدای سر کارآمدنش برای حضور زنان در ورزشگاهها کرد اما اجازه ندادند!!! در حالیکه مردم ایران و به خصوص زنان فریب اصلاحات و رفرمهای خاتمی لبخند ژکوند به لب را نمیخورند حالا شنیدن اینکه احمدی نژاد چقدر به فکر برابری زنان در ایران است جدا مضحک است. این ها جزئیات همان خط نسبیت فرهنگی و در نهایت سازشکاری و سکوت دولتهای غربی و اروپایی با جنایات جمهوری اسلامی است . در حالیکه تحصیل، شغل و تمامی قسمتهای زندگی زنان در ایران تحت تاثیرمستقیم این مسئله است و نه فقط این بلکه مبارزه و اعتراضی در جامعه برقرار است که خود رژیم هم اعتراف کرده این مسئله به معضلی بزرگ تبدیل شده ، رسانه های راست و ارتجاع دولتهای غربی و اروپایی همچنان هر جا که بشود در کمرنگ کردن و طور دیگر جلوه دادن مبارزات و اعتراضات مردم ایران فروگذار نمیکنند.
در حاشیه اینها انصراف از مسابقه با ورزشکاران اسرائیلی و عدم حضور رضا زاده که تذکر به خاطر شعار مذهبی روی لباسش را داشته و .. خود جای بحث دارند.
در حالیکه در سراسر دنیا زن و مرد، جوان و پیر مشتاقانه بازیهای المپیک را در رشته های مختلف پیگیری میکنند ، حال و هوای پر هیجان دیگری در میان بازیکنان و ورزشکاران شرکت کننده جریان دارد. از افتتاحیه و ورود تیمها به استادیوم تا همین حالا که مسابقات در جریان هستند. ورزشکاران بسیاری از همان بدو ورود گروههایشان شروع به عکس گرفتن و ثبت کردن این هیجان و تجربه برای خود کردند. اما برای شرکت کنندگان از ایران و زیر پرچم جمهوری اسلامی قضیه از اساس متفاوت است.
هر چند که در تمام دنیا ورزش در کنار سایر مقولات به مناسبات حاکم در نظام سرمایه داری وابسته هستند ، اما در جمهوری اسلامی این مسئله بسیار پررنگ با سیاست رژیم ارتجاعی حاکم گره خورده است. رژیمی که به عنوان سردمدار اسلام سیاسی در دنیا خطوط عقب مانده و ضد انسانی ای را پیش میبرد که انعکاس آن در ورزش همیشه جنجال بر انگیز بوده. تا آنجایی که به درون کشور و مسابقات و فعالیتهای ورزشی درداخل ایران بر میگردد ، هزار و یک فیلتر اخلاقی و عقیدتی سر راه ورزشکاران قرا دارد. از نحوه لباس پوشیدن تا اعتقادات مذهبی . و هر چه به درجات بالاتری بخواهید راه پیدا کنید گزینشهای سیاسی ، تایید و تبلیغ حکومت وخطوط منحطش و … بیشتر تعیین کننده میشوند. برای آنها که مدتهای زیادی است در ایران مشغول ورزش هستند این موارد به وضوح قابل لمس است و تنها کسی میتواند منکر این مسئله شود که خود ذینفع باشد. حالا همه این موارد را برای زنان ورزشکار ضرب در صد کنید.
رژیمی که ضد زن بودن و بی حقوقی زنان در آن برای همگان روشن است ، مسلما همه این سختگیریها و فشارها را در مورد زنان چند برابر اعمال میکند. به هر کسی امروز هر جای دنیا بگویید در کشوری زنان حق حضور در استادیومهای ورزشی ندارند خنده اش میگیرد! که تازه این مشکل تماشاگران است . هزاران محدودیت و سد که مقابل ورزشکاران زن قرار دارد به حدی پیش پا افتاده به نظر میرسند که برای ورزشکاران اروپا و غرب حتی غیر قابل باورند. یکی از این مشکلات مسئله لباس ورزشکاران است . مسئله ای که در دل آن جامعه و دیگر قسمتهایش زنان از ابتدای سر کار آمدن این حکومت با آن درگیرند و در حال مبارزه هستند. مبارزه ای که تعیین سرنوشت آن به حیات جمهوری اسلامی گره خورده و از این روست که همه جانبه سعی میکند به سرکوب و خفه کردن آن بپردازد. هر چند که بعد سی سال هنوز نتوانسته موفق شود. با زنان و دخترانی روبروست که سر کوتاه آمدن ندارند . در خیابان،محل کار، محل تحصیل ، جشنها و مراسمها و خلاصه هیچ جایی وجود ندارد که این درگیری هر روزه جریان نداشته باشد. به ورزش که میرسید بیشتر حس میکنید که این حجاب نه تنها توهین به شماست بلکه یک مزاحم دست و پا گیر اضافی وغیر قابل تحمل است. برای خود من که سالها تجربه اش کردم همیشه لبریز از حس تهوع است . همه میدانند که موقع تحرک و نرمش تعرق و درجه حرارت بدن چقدر بالا میرود . حال در هوای گرم این مسئله بیشتر میشود. حالا اضافه کنید لباس ( گونی اسلامی ) را هم به این مسئله. نه از نظر بهداشتی ، نه از نظر بازدهی ورزشی و نه اصلا از نظر هیچ منطقی برای بشر قرن 21 این پذیرفتنی نیست.
اما جمهوری اسلامی همانطور که در بالا هم اشاره کردم به عنوان سردمدار اسلام سیاسی نمیتواند حتی ذره ای از این مسئله عقب نشینی کند. علل الخصوص هنگامی که پای عرصه بین المللی به میان می آید و حجاب نماد و سمبل اسلامی سیاسی میبایست نمودی پررنگ داشته باشد. در اثر فشار آن مبارزه ای که گفتم در دل جامعه ایران و به صورت مشخص در میان زنان وجود دارد جمهوری اسلامی مجبور شده که به حضور زنان در عرصه های بین المللی رضایت بدهد ، هرچند محدود به رشته هایی خاص و با دو هزار سد و مانع و فشار و تهدید . از لباس مضحک ورزشکاران در مراسم افتتاحیه تا اینکه اجازه مصاحبه ندارند و … همین چند وقت پیش یک ورزشکار زن به خاطر پوشیدن دمپایی!! توبیخ شده بود.
در میان اینهمه بحث و کشاکشی که وجو دارد، در میان نوهین و تحقیر و تعرض هر روزه رژیم به زنان سر مسئله حجاب گزارشی هدفمند و رندانه در بی بی سی توجه هر کسی را جلب میکند. که گویا مشکل زنان با این مسئله حل شده و ورزشکاران هم نه تنها کنار آمده اند که حتی عادت کرده اند به این لباس!! گویی اگر حالا مثلا بخواهند بدون حجاب ورزش کنند نمیتوانند و …
یا در سایت دیگری خواندم که احمدی نژاد تمام تلاشش را در ابتدای سر کارآمدنش برای حضور زنان در ورزشگاهها کرد اما اجازه ندادند!!! در حالیکه مردم ایران و به خصوص زنان فریب اصلاحات و رفرمهای خاتمی لبخند ژکوند به لب را نمیخورند حالا شنیدن اینکه احمدی نژاد چقدر به فکر برابری زنان در ایران است جدا مضحک است. این ها جزئیات همان خط نسبیت فرهنگی و در نهایت سازشکاری و سکوت دولتهای غربی و اروپایی با جنایات جمهوری اسلامی است . در حالیکه تحصیل، شغل و تمامی قسمتهای زندگی زنان در ایران تحت تاثیرمستقیم این مسئله است و نه فقط این بلکه مبارزه و اعتراضی در جامعه برقرار است که خود رژیم هم اعتراف کرده این مسئله به معضلی بزرگ تبدیل شده ، رسانه های راست و ارتجاع دولتهای غربی و اروپایی همچنان هر جا که بشود در کمرنگ کردن و طور دیگر جلوه دادن مبارزات و اعتراضات مردم ایران فروگذار نمیکنند.
در حاشیه اینها انصراف از مسابقه با ورزشکاران اسرائیلی و عدم حضور رضا زاده که تذکر به خاطر شعار مذهبی روی لباسش را داشته و .. خود جای بحث دارند.
No comments:
Post a Comment